Va bene, ik geef het meteen toe. De titel is misschien een beetje sensationeel, maar toch ook wel een beetje waar. Op 6 april 1520, precies 37 jaar na zijn geboortedag, stierf een van de allergrootste schilders die ooit leefde. Ik heb het natuurlijk over Raffaello Sanzio, beter bekend als Rafaël. En ja, hij was naamgever van één van de wereldberoemde Teenage Mutant Ninja Turtles: Michelangelo, Donatello, Leonardo en, jawel, Rafaël.
Uiteraard heeft de schilder an sich niets te maken met deze pizza-etende comic heroes, maar de bedenker van de serie nam deze kunstenaars niet voor niets in gedachten bij het maken van de serie. Het waren namelijk vier absolute grootheden uit de Italiaanse renaissance.
Terug naar Rafaël de schilder, want het verhaal is nog niet af. Hij werd geboren in Urbino, een stad in de Marken, midden in Italië. Een befaamde stad, waar de familie Montefeltro de scepter zwaaide en er een frisse wind waaide, goed voor creatieve geesten. Rafaël was er daar zeker een van. Hij was bijzonder getalenteerd en was een leerling van zijn beroemde stadsgenoot Perugino. Aan het begin van de 16e eeuw vertrok hij naar Florence, het middelpunt van de wereld op dat moment, zo ongeveer. Daar kwam hij meteen in aanraking met de werken van eerdergenoemde Donatello (die toen al dood was), maar ook Michelangelo en Leonardo da Vinci. Rafaël trok zich daaraan op en ontwikkelde zijn eigen, unieke stijl. Na een paar jaar ging hij, op uitnodiging van de paus, naar Rome waar hij direct aan de slag ging.
Niet alleen als schilder, zoveel is duidelijk, want ondanks dat hij veel aan het werken was, bleek Rafaël nogal dol op de vrouwtjes. Hij legde het aan met diverse dames, maar zijn grootste liefde was La Fornarina, de dochter van de bakker. Hij was zo verliefd op haar, dat hij haar steeds maar ten huwelijk bleef vragen. Zonder succes: de vrouw weigerde keer op keer, terwijl ze hem wel bleef ontmoeten. Hij legde haar vast in een van zijn beroemdste werken, getiteld La Fornarina, waarin zij poseert met ontblote boezem. Als teken van zijn liefde voor haar, geeft hij haar een ring om haar vinger en een armband met zijn naam: Raphael Vrbinas.
Het mocht niet baten: zij beantwoordde zijn roep om getrouwde liefde niet en liet hem, na een wilde periode van veel vleselijke liefde (lees: seks) achter met koorts, wellicht een soa en mogelijk een logontsteking. Hij stierf op 6 april 1520, Goede Vrijdag.
Als eerbetoon werd hij begraven in het Pantheon, midden in Rome, waar zijn graf het opschrift kreeg:
“Dit is de graftombe van Rafaël, die tijdens zijn leven Moeder Natuur deed vrezen door hem te worden verslagen, en als hij stierf, met hem te moeten sterven.”
Vanavond pizza.
